W Zabrzu dobrze się żyje
Miasto Zabrze awansowało z 17 na 13 miejsce w rankingu miast pod względem jakości życia. Taki wyniki przynosi Diagnoza Społeczna 2013.
Autorzy dokumentu wyróżnili 8 wymiarów, które składają się na ogólną jakość życia: poziom cywilizacyjny, dobrobyt materialny, dobrostan społeczny, fizyczny i psychiczny, liczba patologii, poziom stresu i kapitał społeczny. Po względem dobrostanu społecznego (np. liczba przyjaciół, brak poczucia osamotnienia) na pierwszym miejscu znalazła się Gdynia, a zaraz za nią Wrocław i Zabrze. Dla przykładu Warszawa zajęła w tej kategorii dopiero 10 miejsce.
Diagnoza Społeczna jest próbą uzupełnienia analizy opartej na wskaźnikach instytucjonalnych o kompleksowe dane na temat gospodarstw domowych oraz postaw, stanu ducha i zachowań osób tworzących te gospodarstwa; jest diagnozą warunków i jakości życia Polaków w ich własnym sprawozdaniu. Za pomocą dwóch odrębnych kwestionariuszy badamy gospodarstwa domowe oraz wszystkich dostępnych ich członków, którzy ukończyli 16 lat. Autorzy podkreśląją, na ogólną jakość życia wpływ może mieć wiele czynników. I tak osoba, która ma gorsze warunki życia w sensie materialnym, może być jednocześnie w mniejszym stopniu narażona na stres czy też może liczyć w większym stopniu na społeczne wsparcie.
Wymiary składające się na ogólną jakość życia:
kapitał społeczny — aktywność na rzecz środowiska lokalnego, udział w wyborach parlamentarnych w 2011 r. (w 2011 r. udział w wyborach samorządowych w 2010 r., 2009 r. udział w wyborach parlamentarnych w 2007 r., w 2007 r. udział w wyborach samorządowych a w 2005 r. udział w referendum unijnym), udział w nieobowiązkowych zebraniach, pozytywny stosunek do demokracji, przynależność do organizacji i pełnienie w nich funkcji, przekonanie, że większości ludzi można ufać;
dobrostan psychiczny — poczucie szczęścia, ocena całego dotychczasowego życia, nasilenie objawów depresji psychicznej, ocena minionego roku;
dobrostan fizyczny — natężenie symptomów somatycznych, poważna choroba w minionym roku, stopień niepełnosprawności, natężenie stresu związanego ze zdrowiem;
dobrostan społeczny — brak poczucia osamotnienia, poczucie, że jest się kochanym i szanowanym, liczba przyjaciół;
poziom cywilizacyjny — poziom wykształcenia, posiadanie nowoczesnych urządzeń komunikacyjnych i obycie z nimi (telewizja satelitarna lub kablowa, laptop, komputer stacjonarny, tel. komórkowy, podłączenie do internetu, posługiwanie się komputerem, korzystanie z internetu), czynna znajomość języków obcych, posiadanie prawa jazdy;
dobrobyt materialny — dochód gospodarstwa domowego na jednostkę ekwiwalentną, liczba posiadanych przez gospodarstwo dóbr i urządzeń od pralki automatycznej po łódź motorową i dom letniskowy (z wyłączeniem urządzeń wchodzących w skład wskaźnika poziomu cywilizacyjnego);
stres życiowy — suma 6 kategorii stresu mierzonego doświadczeniami w zakresie: finansów, pracy, kontaktów z urzędami, wychowania dzieci, relacji w małżeństwie, ekologii (mieszkanie, okolica);
patologie — nadużywanie alkoholu i używanie narkotyków, palenie papierosów, wizyty u psychiatry lub psychologa, bycie sprawcą lub ofiarą łamania prawa (włamania, napady, kradzieże).
źródło: diagnoza.com, forsal.pl
