Kalendarium wydarzeń
Kultura
Środa
15.03.2023 | 9:00
Teatr Nowy w Zabrzu

Morze Ciche

Spektakl z wykorzystaniem języka migowego. Czas trwania: 1 godz. 15 min.  Scena Kameralna w Parku Hutniczym
– – – – – –

Współczesna kultura oparta jest głównie na dźwięku, dlatego też osoby głuche i niedosłyszące często boją się przełamać i wyjść z domu, chociażby na spektakl do teatru. Dlatego też Teatr Nowy w Zabrzu „wychodzi” do szkół, ośrodków i placówek wychowawczych, w których uczą się dzieci z wadami słuchu. W ramach projektu, którego organizatorem jest Instytut Teatralny im. Zb. Raszewskiego zaplanowaliśmy kilkanaście wyjazdów m.in. do: Katowic, Krakowa, Warszawy, Kalisza i Kutna.

Przekład: Jadwiga Jędryas
Reżyseria: Łukasz Zaleski
Adaptacja i wideo: Amadeusz Nosal
Scenografia i kostiumy: Kaja Migdałek
Muzyka i dźwięk: Kamil Tuszyński

ZAPRASZAMY DO ŚWIATA „MORZA CICHEGO”, GDZIE SZUM MORZA, ZAPACH RYB I BUDYNIOWYCH CIASTEK… ZYSKUJĄ ZUPEŁNIE INNY WYMIAR….

Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach Konkursu im. Jana Dormana, którego organizatorem jest Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

Spektakl dla dzieci słyszących i niesłyszących grany w języku migowym.

Głównym bohaterem spektaklu jest nastoletni Emilio. Tematem, jego dorastanie – wśród rówieśników, rodzeństwa, rodziców w krajobrazie śródziemnomorskiej, słonecznej Katalonii. Emilio jednak nie jest zwykłym chłopcem – nie zna bowiem, tak oczywistego dla większości ludzi, świata dźwięków, nie słyszy od urodzenia. Nie zna swojego głosu, a nawet się go boi. Potrzebuje „tłumacza” – kogoś, kto przełoży mu język dźwięków na jego własny. Znajduje się przyjaciel rodziny – Javier. Tylko jak przełożyć na ten „cichy” język szum fal, pisk mew, płacz dziecka czy pijackie wrzaski ojca?
Poetycka i mądra opowieść, która daje wiarę w sens życia, nawet wtedy, gdy świat nie chce nas usłyszeć. Historia chłopca, który szuka akceptacji i zrozumienia. Opowieść o dorosłych i wyzwaniach, w obliczu których stają, by odpowiedzialnie i mądrze wychować dziecko.

Spektakl „Morze ciche” powstał w ramach Konkursu im. Jana Dormana. Konkurs im. Jana Dormana na produkcję spektaklu prezentowanego w szkołach wynika z potrzeby podniesienia jakości artystycznej przedstawień pokazywanych w placówkach oświatowych. Ideą konkursu jest z jednej strony wspieranie szkoły poprzez kształtowanie bogatej i różnorodnej oferty spektakli przygotowanych z myślą o wieku i potrzebach uczniów oraz specyficznych szkolnych warunkach, z drugiej zaś – wspieranie mobilności teatrów i otwieranie ich na wyzwania bezpośredniego kontaktu z widzem poza murami ich instytucji. Patronem konkursu jest Jan Dorman – wybitny twórca polskiego teatru, reżyser i pedagog, wieloletni dyrektor Teatru Dzieci Zagłębia w Będzinie.

Konkurs organizowany jest przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
Więcej informacji na stronie: www.dorman.e-teatr.pl

Obsada:
Rozgwiazda, Emilio – Anna Konieczna
Duża Fala, Javier – Danuta Lewandowska
Wielki Błękit, Anna, Stary – Joanna Romaniak

„MORZE CICHE” ŁUKASZA ZALESKIEGO NALEŻY DO CAŁKIEM INNEGO PORZĄDKU. JĘZYK MIGOWY PEŁNI TU PRZEDE WSZYSTKIM FUNKCJĘ KOMUNIKACYJNĄ, CO JEDNAK WCALE NIE ZNACZY, ŻE NIE BUDUJE JĘZYKA SPEKTAKLU

„Morze ciche” Łukasza Zaleskiego z zabrzańskiego Teatru Nowego należy do całkiem innego porządku. Język migowy pełni tu przede wszystkim funkcję komunikacyjną, co jednak wcale nie znaczy, że nie buduje języka spektaklu. Inaczej jednak niż w „Jednym geście”, „Operze dla Głuchych” czy „Buncie Głuchych”, samo miganie nie jest tu tematyzowane. „Morze ciche” to spektakl – opowieść o niesłyszącym chłopcu, który nie może pogodzić się z tym, że nie może usłyszeć morza. On sam sobie z tym nie radzi: wkłada do uszu patyki, chcąc przebić błonę, która nie pozwala docierać do niego dźwiękom. Nie radzą sobie z tym rodzice, za każdym razem niezgrabnie ogrywając niepełnosprawność chłopca.

To przedstawienie szczególne – zostało zrealizowane dzięki Konkursowi im. Jana Dormana prowadzonemu przez Instytut Teatralny, a co za tym idzie pokazy „Morza cichego” połączone są z działaniami edukacyjnymi po spektaklu. Zabrzańskie przedstawienie grane jest w szkołach w całej Polsce – w Warszawie można było je zobaczyć w Instytucie Głuchoniemych. Trzy migające aktorki zabrzańskiego Nowego wprowadzają do spektaklu nową jakość. Wnoszą niezwykłą energię, zwłaszcza wyczuwalna była ona u Anny Koniecznej, grającej głównego bohatera, Emila. „Morze ciche” nie eksperymentuje z językiem migowym, ten spektakl go wykorzystuje jako oczywisty komponent swojego języka. „Morze ciche” poszerza paletę teatralnego języka, lecz robi to bez ostentacji, pełniąc przy tym szalenie ważną funkcję społeczną – przeciwdziała wykluczaniu widzów i widzek niesłyszących z życia teatralnego. 

Piotr Morawski
www.dwutygodnik.com