Nowa ustawa o dokumentach publicznych
W dniu 12 lipca 2019 r. weszła w życie Ustawa o dokumentach publicznych. Ustawa z założenia służyć ma ochronie dokumentów publicznych definiowanych jako dokumenty, które służą do identyfikacji osób, rzeczy lub potwierdzają stan prawny lub prawa osób posługujących się dokumentem, zabezpieczone przed fałszerstwem.
Ustawa wyróżnia trzy kategorie dokumentów publicznych, w zależności od ich znaczenia dla bezpieczeństwa państwa.
Do pierwszej kategorii zalicza się dokumenty najistotniejsze z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa, których wytwarzanie odbywa się w sposób uwzględniający szczególne środki bezpieczeństwa – dowody osobiste, paszporty, odpisy, itp. Do kategorii drugiej zaliczone są dokumenty publiczne istotne ze względu na bezpieczeństwo państwa, bezpieczeństwo gospodarcze i prawne, w tym dotyczące broni, międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych, potwierdzające wykształcenie wyższe, specjalistyczne oraz świadectwa dojrzałości. Do kategorii trzeciej należą pozostałe dokumenty publiczne mające wpływ na bezpieczeństwo obiegu gospodarczego i prawnego, w tym koncesje, pozwolenia, licencje, zaświadczenia, świadectwa i certyfikaty związane z bezpieczeństwem transportu, świadectwa ukończenia szkół, legitymacje szkolne i studenckie oraz dokumenty uprawniające do ulg.
Ustawa przewiduje utworzenie rejestru dokumentów publicznych zawierający m.in. dane o wzorach dokumentów publicznych, które mają być jawne.
Ustawa zawiera szczegółowe uregulowania dotyczące wytwarzania i przechowywania dokumentów publicznych
i ich blankietów.
Nowy akt prawny wprowadza definicję repliki dokumentu publicznego oraz przewiduje kary za jego wytwarzanie, oferowanie, sprzedaż lub przechowywanie w celu sprzedaży. Zgodnie z definicją replika dokumentu publicznego to odwzorowanie lub kopia wielkości od 75% do 120% oryginału o cechach autentyczności dokumentu publicznego lub blankietu dokumentu publicznego, z wyłączeniem kserokopii lub wydruku komputerowego dokumentu publicznego wykonanych do celów urzędowych, służbowych lub zawodowych określonych na podstawie odrębnych przepisów lub na użytek osoby, dla której dokument publiczny został wydany.
