Nowa ustawa o produktach kosmetycznych

Dnia 01.01.2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 4 października 2018 r. o produktach kosmetycznych. Ustawa określa obowiązki podmiotów i właściwość organów w zakresie wykonywania obowiązków i zadań administracyjnych związanych z rynkiem produktów kosmetycznych. Celem ustawy jest realizacja zadań wynikających z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z 30.11.2009 r. dotyczącego produktów kosmetycznych. Konsekwencją uchwalenia nowej ustawy o produktach kosmetycznych jest uchylenie obowiązywania ustawy z 30.03.2001 r. o kosmetykach.
Pojęcie „produkt kosmetyczny” oznacza każdą substancję lub mieszaninę przeznaczoną do kontaktu
z zewnętrznymi częściami ciała ludzkiego (naskórkiem, owłosieniem, paznokciami, wargami oraz zewnętrznymi narządami płciowymi) lub z zębami oraz błonami śluzowymi jamy ustnej, którego wyłącznym lub głównym celem jest utrzymywanie ich w czystości, perfumowanie, zmiana ich wyglądu, ochrona, utrzymywanie w dobrej kondycji lub korygowanie zapachu ciała.
Produkt kosmetyczny wprowadzany na rynek polski musi posiadać dokumentację produktu zawierającą następujące informacje i dane, uaktualniane w razie potrzeby: opis produktu kosmetycznego, umożliwiający łatwe przyporządkowanie dokumentacji produktu do danego produktu kosmetycznego, raport bezpieczeństwa produktu kosmetycznego, opis metod produkcji i oświadczenie o zgodności z dobrą praktyką produkcji, a jeśli jest to uzasadnione ze względu na rodzaj produktu kosmetycznego lub efekt jego działania ‒ także dowód deklarowanego działania, dane dotyczące wszelkich testów na zwierzętach, przeprowadzonych przez producenta, jego przedstawicieli lub dostawców w trakcie opracowania lub oceny bezpieczeństwa produktu kosmetycznego lub jego składników, w tym testów na zwierzętach przeprowadzanych w celu spełnienia wymogów przepisów ustawowych lub wykonawczych obowiązujących w krajach trzecich.
Dokumentacja powinna być sporządzona w języku polskim lub języku angielskim. Produkty kosmetyczne udostępniane w Polsce muszą być znakowane w języku polskim, do czasu upływu daty minimalnej trwałości.
Instytucjami sprawującymi nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy o produktach kosmetycznych oraz przepisów rozporządzenia nr 1223/2009 są organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Inspekcji Handlowej, każdy w zakresie swoich kompetencji ustawowych. Nadzór obejmuje wykonywanie czynności i stosowanie środków określonych w ustawie o produktach kosmetycznych i w rozporządzeniu nr 1223/2009, w szczególności kontrolę, pobieranie próbek produktów kosmetycznych oraz przeprowadzanie badań laboratoryjnych. Próbki produktów kosmetycznych do badań laboratoryjnych są pobierane nieodpłatnie.
Odrębny rozdział poświęcony został administracyjnym karom pieniężnym, które mogą być nałożone przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Inspekcji Handlowej za naruszenie niektórych przepisów ustawy
o produktach kosmetycznych oraz rozporządzenia (WE) nr 1223/2009. Rozpiętość kar jest od 10 000 zł
do 100 000 zł.
Przykładowo przepis art. 31 ustawy stanowi, że ten, kto wytwarza produkt kosmetyczny bez pobierania próbek
i wykonywania analiz w rzetelny i odtwarzalny sposób, o którym mowa jest w art. 12 rozporządzenia (WE)
nr 1223/2009, podlega karze pieniężnej w wysokości do 10 000 złotych. Z kolei art. 35 ustawy przewiduje karę pieniężną do 100 000 złotych dla osoby, która wbrew zakazom wynikającym z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 przeprowadza testy na zwierzętach.