Zabrzańska Łaźnia Łańcuszkowa w nowej odsłonie
Łaźnia Łańcuszkowa to kolejny zrewitalizowany obiekt, który wchodzi w skład Sztolni Królowa Luiza. Będzie to przestrzeń przyjazna dla mieszkańców i turystów.
Zabrzańska łaźnia została wybudowana w 1890 roku i była pierwszym tego typu obiektem na Górnym Śląsku. Jeszcze do lat 20. XX wieku zdecydowana większość kopalń nie posiadała łaźni, a górnicy po zakończonej szychcie zażywali kąpieli dopiero po powrocie do domu. Budynek służył górnikom jako zaplecze socjalne i składał się łaźni oraz szatni z charakterystycznymi hakami na łańcuchach, na których zostawiano odzież oraz rzeczy osobiste. We wnętrzu częściowo zachowała się oryginalna ceramika, system natrysków, a także fragment szatni z hakami i łańcuszkami.
Łaźnia przez ostatnie dekady popadała w ruinę, bowiem „Królowa Luiza” już od lat nie wydobywała węgla. Życie do jednej z największych śląskich kopalń zaczyna wracać dzięki Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu, które realizuje w tym miejscu projekt Sztolni Królowa Luiza. Kompleks Sztolni obejmuje zarówno budynki, wyrobiska kopalni „Królowa Luiza” jak i Główną Kluczową Sztolnię Dziedziczną – najdłuższą sztolnię w europejskim górnictwie węglowym, która już wkrótce zostanie udostępniona do zwiedzania. Łaźnia Łańcuszkowa będzie miejscem, w którym turyści zakupią bilet i pobiorą kaski w oczekiwaniu na zwiedzanie Sztolni.
W ramach rewitalizacji łaźni wykonano m.in. remont dachu, przeprowadzono renowację elewacji zewnętrznej, wymieniono okna i drzwi oraz wzmocniono fundamenty budynku. Wnętrze zostało gruntownie uporządkowane i odnowione, pojawiły się betonowe posadzki i nowe oświetlenie, odrestaurowano zabytkową cegłę oraz stuletnią ceramikę ścienną i podłogową. Projekt przewidział także zakup multimediów, wyposażenia meblowego oraz zaplecza gastronomicznego. Uporządkowanie terenu wokół łaźni i podświetlenie zewnętrznej elewacji sprawiło, że obiekt wygląda teraz okazale zarówno dniem, jak i nocą.
Ilość przestrzeni skrytej w Łaźni może zaskakiwać. Trzy potężne sale – łańcuszkowa, ekspozycyjna i restauracyjna to ponad tysiąc dwieście metrów kwadratowych powierzchni użytkowej. Dzięki wydzielonym przestrzeniom nic nie stoi na przeszkodzie, by jednocześnie oprócz przyjmowania turystów i prowadzenia restauracji w Łaźni odbywały się koncerty, spektakle teatralne czy wystawy muzealne.
Unikatowy zabytek zostanie w pełni wykorzystany w momencie otwarcia podziemnych tras turystycznych Sztolni Królowa Luiza i ma szansę stać się perłą śląskiej turystyki industrialnej. Łaźnię można zwiedzać już teraz w ramach wycieczki po naziemnej strefie Sztolni. Jej inaugurację uświetni wystawa czasowa kolekcji obrazów śląskiego malarstwa naiwnego, prezentująca dzieła m. in. Marka Idziaszka, Andrzeja Marcola czy Czesława Fojcika.
